Większość osób co najmniej  raz w życiu podjęła próbę utraty „zbędnych” kilogramów. Niech pierwszy rzuci kamień ten, kto nigdy nie wpisał w wyszukiwarkę hasła „jak skutecznie schudnąć 5 kg w tydzień?”, „szybka dieta odchudzająca”, „detoks poświąteczny” albo innych wariantów tego zapytania przed Sylwestrem lub wakacjami 😉 Na szczęście od jakiegoś czasu coraz częściej mówi się o tym, że intensywne, okazyjne, krótkoterminowe plany odchudzające nie gwarantują żadnych rezultatów, a już na pewno nie tych długoterminowych. Zamiast tego możemy spodziewać się efektu jo-jo, rozregulowanego metabolizmu i szerokiego spektrum problemów zdrowotnych w gratisie.

Teraz na każdym kroku słyszymy o zmianie stylu życia czy nawyków żywieniowych. Ale co to właściwie znaczy podjąć decyzję o takiej zmianie? Mam zadeklarować z uśmiechem na ustach, że już nigdy nie zjem hamburgera, pizzy czy lodów i przełykając ślinę udawać, że ta myśl nie wywołuje we mnie dyskomfortu? Od teraz tylko „czysta micha” i omijanie ulubionej cukierni na rogu osiedla szerokim łukiem? U cioci na imieninach będę twardo odmawiać szarlotki, bo słodycze są niezdrowe?

Nawet jeżeli jeszcze ci się wydaje, że to brzmi jak jakiś plan (chociaż mam nadzieję, że jednak od razu wyczułeś absurdalność zaproponowanych rozwiązań), szybko się przekonasz, że na dłuższą metę to niewykonalne. Mają na to wpływ zarówno czynniki fizjologiczne, psychiczne, jak i specyfika naszych zachowań. Czym różnią się osoby, które potrafią długoterminowo utrzymywać satysfakcjonującą je masę ciała i regularność treningów od tych, które przetestowały już dziesięć różnych diet i zawsze wracają do punktu wyjścia na kanapie przed telewizorem? Co motywuje osoby sukcesu do utrzymywania raz obranego kursu?

Omówmy zatem, co warto zrobić, żeby podejść do procesu zmiany stylu życia z głową.

Jeśli od kilku dni zastanawiasz się, jak świąteczne jedzenie wpłynie na Twoje ciało i samopoczucie…. to znaczy, że koniecznie musisz przeczytać ten tekst i wyrzucić zbędne zmartwienia. Stres to największy wróg diety i aktywnego trybu życia! Oto 10 prostych zasad od Dominiki Trzmiel, które uratują Twoją głowę i pozwolą cieszyć się świętami.

„Zanim podejmiesz się leczenia kogoś, powinieneś najpierw go zapytać, czy jest gotów pozostawić za sobą wszystko to, co sprawiło, że zachorował.”

    – Hipokrates

Słowo dieta wywodzi się z greki, gdzie oznaczała nie tylko styl odżywiania, ale także styl życia i myślenia, bo są to ważne aspekty bez których nie możemy mówić o zdrowiu. Definicja zdrowia wg. WHO to „stan pełnego fizycznego, umysłowego i społecznego dobrostanu, a nie tylko całkowity brak choroby czy niepełnosprawności”. Można więc powiedzieć, że stres zaburza stan zdrowia, ponieważ stres nie jedno ma imię: oprócz stresu psychicznego koncentrującego się na naszym samopoczuciu i jego składowych, wyróżniamy także stres fizyczny, na który składa się m.in. odwodnienie, niedobór snu, zaburzenia gospodarki hormonalnej, nadmierna aktywność fizyczna, zbyt duży deficyt kaloryczny i niedobory w diecie, otyłość, brak ruchu, przewlekłe choroby, w tym autoimmunologiczne. Stres zarówno ten psychiczny jak i fizyczny ma wpływ na masę ciała i choroby układu krążenia czy nowotwory.

Oczywiste jest, że aby zmniejszyć masę ciała należy spożywać mniej kalorii niż wydatkujemy. Większość popularnych diet opiera się tylko na tym założeniu, dlatego są skuteczne niezależnie czy ograniczamy węglowodany, tłuszcze, prowadzimy posty czy okna żywieniowe.  Często nie trzeba na nich liczyć kalorii, bo już samo wykluczenie dużych grup produktów zmniejsza spożycie energii. No dobrze, ale gdyby to było tak proste to czy nie wszystkie diety powinny kończyć się sukcesem i na świecie generalnie powinny przeważać osoby szczupłe?

Pomijając, że restrykcyjne diety są dużym obciążeniem psychicznym i społecznym, co może utrudniać ich utrzymanie, zachodzą również metaboliczne procesy adaptacyjne mające uchronić nas przez „śmiercią głodową” – organizm niechętnie pozbywa się zapasów energii, nawet gdy są w ilości szkodliwej dla równowagi. Spada spontaniczna aktywność fizyczna, przez co wydatkujemy mniej energii; spada synteza hormonów tarczycy, a w raz z nią ciepłota ciała i prędkość metabolizmu i co najgorsze spada masa mięśniowa, która zużywa najwięcej energii.

Kolejnym aspektem, determinującym o niepowodzeniu niektórych diet, jest brak wypracowania możliwych do utrzymania prawidłowych wzorców żywieniowych. Innymi słowy, dieta ta niczego nie uczy i zaraz po jej zakończeniu, wracamy do starych, złych nawyków.

Nurt diety Paleo wprowadził ponownie na nasze stoły śniadania białkowo-tłuszczowe. Batalia o ich wyższość nad śniadaniami węglowodanowymi wciąż trwa, a opinii jest tyle ilu specjalistów. Z kolei od zawsze mówiło się o konieczności spożycia rano węglowodanów dla dostarczenia energii. A gdzie jest prawda? Jak zwykle leży po środku 😊